|
De uitvreters
'En wanneer is het hoofd HRM er weer?', vraagt Kees van Ast in de hoorn. Terwijl hij het antwoord aanhoort, rollen zijn ogen omhoog. De energieke bestuurder blijft beleefd, maar zijn lichaamstaal spreekt boekdelen.
'Weer niks?', vraagt Bert Speelman als Van Ast heeft opgelegd.
'Het is huilen met de pet op, Bert', zegt Van Ast. 'Het hoofd HRM van de kenniseenheid heeft een workshop. Synergie en Gecoördineerde Creativiteit, om precies te zijn. Meneer is vrijdag pas weer aanspreekbaar.'
'Dat schiet niet op.'
'En jij? Ben jij verder gekomen?'
'Geen bips, Kees', zegt Speelman. 'Het hoofd Financiën van de kenniseenheid vergadert met de andere financiële hoofden van de andere Kenniseenheden. De Onderlinge Afstemming van de Notulaire Beleidsstrategieën eist al haar aandacht. Mevrouw komt niet meer voor vijf uur uit het overleg.'
Van Ast slaat met zijn machtige vuist op tafel. Het gebouw dreunt. Het portret van Cees Veerman, de bestuurder die aan de wieg van Wageningen UR stond, komt enkele millimeters van de muur.
'Gloeiende-gloeiende-gloeiende, Bert.'
'Zeg dat wel, Kees', antwoordt Speelman.
De beroemde rector kijkt mistroostig naar de grafiek die hij eerder op de dag op het whiteboard heeft uitgetekend. De explosieve stijging van het aantal idiootveelverdieners zonder wetenschappelijke functie is nog net zo alarmerend als daarnet.
Speelman brengt zijn hand naar zijn vierkante kin. 'Waar zitten die parasieten?', mompelt hij.
'Als we daar eens achter zouden kunnen komen', zegt Van Ast.
03.06.2004
|