Kroelieboelie

'Kijk alsjeblieft niet zo ongelukkig', zegt Aalt Dijkhuizen.

'Maar Aalt', zegt Tijs Breukink. 'Ik ben helemaal geen dierenmens.'

'Hoor je dat, kroelieboelie?', vraagt Dijkhuizen aan het hoopje labradorpup in zijn handen. 'Ome Tijs is geen dierenmens. Erg hè.'

'Ik word doodongelukkig van zo'n konijn', zegt Breukink. 'Dat staart je niet-begrijpend aan met die uitpuilende ogen en knaagt aan je kleren en... Wat doet hij nu?'

'Had jij ooit gedacht dat ome Tijs zo'n nare man was?', vraagt Dijkhuizen aan de pup. 'Ik wist het wel. Ik heb hem per slot van rekening zelf aangenomen. Maar zo'n lieve kroelieboelie als jij schrikt ervan. Ja toch? Jij schrikt ervan.'

'Hij poept zomaar op m'n schoot, Aalt', gruwt Breukink. 'Dat beest is ziek. Moet hij niet afgemaakt worden?'

'Wees een vent, Tijs', zegt Dijkhuizen. 'We hebben die beesten nodig om ons een diervriendelijker imago te geven. Er zijn weer eenentwintig ruiten gesneuveld op Zodiac toen het ALF ons kwam verblijden met een werkbezoek. Nog even en er gebeurt echt wat. Tijd voor een pr-offensief. Vanaf vandaag zijn jij, ik en onze Martin enorme dierenvrienden. Waar Aalt is, daar is zijn labradorpup. En waar Tijs is, daar...'

'Maar waarom een konijn?', zegt Breukink, terwijl hij mistroostig met zijn middelvinger de keutels van zijn pantalon afschiet. 'Waarom geen wandelende tak?'

'We brengen allemaal offers om terroristische aanslagen af te wenden, Tijs. Onze medewerkers hebben een spreekverbod, op de We Day is het onderdeel Sportvissen In De Forumvijver geschrapt en wij hebben nu allemaal een beest waar we dol op zijn. Niet waar, Martin?'

'Ik geloof dat ik een beetje allewgisch ben voow katten', zegt Kropff. Met roodomrande ogen staart de rector magnificus somber naar de spierwitte angorakater die zijn klauwen in zijn rectoriële stropdas heeft gezet.

'Gelukkig zijn daar medicijnen voor', besluit Dijkhuizen. 'Dan wens ik jullie en jullie nieuwe onafscheidelijke metgezellen veel levensgeluk toe.'

De leider der leiders wuift zijn opperste boekhouder en zijn rector weg, en gaat weer zitten achter zijn bureau. Hij opent een diepe bureaula, laat zijn puppie erin wegzakken en schuift hem dan weer dicht.

'En nu weer aan het werk', zegt Dijkhuizen.

15.04.2009