Moet niet gekker worden

'Ik voel me eerlijk gezegd een beetje opgelaten', bekent Kees van Ast. 'Ik hoor thuis op de Derde Verdieping. Niet op een woonerf. Wat doen we hier, Bert?'

'Wat we moeten doen, Kees', zegt Bert Speelman. 'En daar schamen wij ons niet voor. Met zo’n prachtkalender is dat nergens voor nodig. Moet je eens kijken hoe mooi je erop staat. Als Mister Mei.'

'Focus 2006 in mijn handen, hoofd een beetje schuin, en dan zo'n traantje dat over mijn wang naar beneden loopt.'

‘Dat is nou communicatie, Kees. Je laat zien: beste mensen, hier staat een bestuurder met een groot verdriet. Help hem en steun het werk van Wageningen UR. Is dat geen mooie gedachte?'

'Ik werd al onpasselijk toen ik de leveranciers van Wageningen UR moest vragen of ze alsjeblieft hun facturen naar beneden wilden schroeven.'

'Kees, haal jezelf niet naar beneden', roept Speelman. 'Je hebt vier ton bij elkaar geharkt.'

'En nou ga ik met een kalender langs de deuren', zegt Van Ast bitter. 'Het moet niet gekker worden.'

'September is ook zo mooi', zegt Speelman.

'Daar sta je zelf', zegt Van Ast. 'In toga en met ambtsketen, met aan je voeten een doodgereden hondje.'

'Waar nou de afdruk van een radiaalband op staat. Dit was ooit een levendige pup. Gooi open die traanbuis.'

‘En steun het werk van Wageningen UR', zegt Van Ast.

'Jij begrijpt het', zegt Speelman. 'Geef mij de kalenders. Dan mag jij aanbellen.'

28.11.2004