En ik dan?

'Had je me dat niet even kunnen vertellen', moppert Willem Koert, de bijna vergeten Wageningse columnist. 'Ik sta voor zot.'

'Sorry', verontschuldigt Margreet de Boer zich. 'Nog een kopje thee?'

'Toe dan maar', zegt Koert mokkend.

'Ik kan zoiets toch niet verklappen?', zegt de PvdA-coryfee terwijl ze de columnist inschenkt. 'Ik heb zelfs m'n man niet verteld dat Aalt Dijkhuizen een derde termijn zou krijgen.'

'Maar je had het toch wel tegen mij kunnen zeggen?', pruilt Koert. 'Wat heb ik nou aan een tante in de Raad van Toezicht als die zulke dingen voor me verzwijgt?'

'Achter-achter-tante', corrigeert De Boer. 'De genetische overeenkomsten tussen jou en mij zijn beperkt.'

'Een hele opluchting, tante Margreet', zegt Koert. 'Maar in jouw positie als achter-achter-tante hoor je in te grijpen als je schrijvende lievelingsneef...'

'...lievelings-achter-achter-neef...', corrigeert De Boer nogmaals.

'...als je lievelings-achter-achter-neef een kollum tikt over het nakende vertrek van Aalt Dijkhuizen en zich vervolgens voor de ganse Wageningse gemeenschap in z'n hemd zet.'

'Je ziet er anders geweldig uit in een hemd, gespierde man. En je overdrijft. Het interesseert niemand in Wageningen een zier wie er aan het bewind staat, en al helemaal niet wat mijn immer bozige achter-achter-neef daarover voor onzin uitkraamt. Iedereen is moe gereorganiseerd. Iedereen is alleen nog maar met zichzelf bezig.'

'Als het dan toch niet uitmaakt wie er de baas is in Wageningen, waarom nemen jullie dan niet iemand die deugt?', vraagt Koert. 'Iemand met charisma en uitstraling. Iemand die niet alleen denkt in termen van geld en macht, maar ook in mensen en wetenschap. Iemand die door de medewerkers wordt gezien als een leider, niet iemand waarvan de medezeggenschap vindt dat-ie eigenlijk moet ophoepelen. Als het dan toch niet uitmaakt, waarom nemen jullie dan niet iemand met echte leiderskwaliteiten?'

'Dat heb ik je al verteld', zegt De Boer. 'Ik word er zo moe van dat je daar alweer over begint. Ik vond Andre van der Zande ook erg g...'

'Ik - ik - ik', zegt Koert boos. 'Je denkt alleen maar aan jezelf. En ik dan? Nou moet ik weer vier jaar grappige stukjes over die kleurloze tiran schrijven. Denk je dat ik dat leuk vind?'

De gewezen minister legt haar hand op de brede schouder van de gevierde schrijver. 'Natuurlijk denk ik dat niet, ruziezoekerige neef. Maar we zien de toekomst voor Wageningen somber in. LNV houdt op te bestaan, van de DLO's blijft niks over en de nasleep van de recessie gaat Wageningen nog veel meer kosten dan iedereen denkt. Het is nog maar de vraag of Wageningen de komende jaren overleeft.'

'Nee, nog vier jaar Dijkhuizen', mompelt Koert. 'Alsof Wageningen dat overleeft.'

'Voor iemand met zo'n lelijk hoofd ben je heel aantrekkelijk', zegt De Boer berispend. 'Maar niet als je het over Dijkhuizen hebt.'

'Jij vindt Aalt leuker dan mij', zegt Koert beschuldigend.

'We hebben Aalt gewoon nog even nodig, lieve neef.'

De Boer roert in haar thee. Koert kijkt mistroostig voor zich uit.

'Ik denk dat ik met m'n kollum stop', zegt Koert. 'Ik moet er niet aan denken dat ik nog eens vier jaar lang moet gaan toekijken hoe Wageningen naar de vernieling gaat.'

De Boer glimlacht. 'Eigenlijk is dat een goed idee. Hoe lang schrijf je die stukjes nou al? Zes jaar?'

'Acht jaar, tante.'

'Je moet weten wanneer je moet stoppen.'

18.02.2010