|
Alles hangt met alles samen
'Negentien', zegt Adri Jobse, en laat met zijn pincet de laatste hagelkorrel vallen in het metalen schaaltje. "Volgens mij heb ik ze nu allemaal.' Het oog van de vaardige geneesheer speurt het musculeuse achterwerk van Tijs Breukink af, die met neerwaarts gekrulde mondhoeken op zijn operatietafel ligt.
Schuldbewust kijkt Hans van Medenbach naar de vloer. 'Ik zal het nooit meer doen', zegt de grootste studentenhuisjesmelker van Wageningen bedremmeld.
'Dan is het in orde, Hans', zegt Breukink. 'Als je nou had gezegd: de volgende keer dat ik Tijs zie lopen, dan schiet ik hem weer neer, ja, dan was ik misschien boos geweest. Maar als je 'sorry' zegt, dan natuurlijk niet.'
'Ik leg hier nog even een gaasje', zegt Jobse. 'Kunt u even drukken?'
'Tijs, ik deed mijn plicht', zegt Van Medenbach. 'Als de hippies van Droevendaal klagen dat een gemene vos hun kipjes opeet, dan weet een Van Medenbach wat hem te doen staat.'
'Met opa's dubbelloops Tijs Breukink in zijn weerloze billen schieten', zegt Breukink. 'Vanuit zijn cabrio.'
'Wat deed je daar dan ook zo vroeg?', wil Van Medenbach weten.
'Koffie zetten voor de bouwvakkers van het Forumgebouw. Een beetje, ehm, extra motivatie kan geen kwaad. We gaan een jaar over schema als het zo doorgaat.'
'Hechten hoeft niet', zegt Jobse. 'Ik spuit er nog wat pleisterplastic op en het is gebeurd.' De huisarts haalt het gaasje van Breukinks bil en overhandigt het aan Van Medenbach.
'Dit is geen toeval meer', stamelt de directeur, starend naar het verband. 'Dit is net...'
Breukink en Jobse kijken de directeur van de woningstichting aan.
'Het is net ons nieuwe logo', zegt Van Medenbach.
29.06.2006
|