Ik doe het

In dit soort situaties moet je nooit laten zien hoe graag je wilt. Daarom onderdruk ik mijn neiging om over de tafel te springen en de mannen aan de andere kant te omhelzen. In plaats daarvan zet ik mijn altijd-wat-te-zeiken-gezicht op, dat het op reactievergadering van het Wb altijd zo goed doet.

"Ik weet het niet, jongens", zeg ik zuinig.

"Je zegt dus niet meteen nee", zegt Aalt Dijkhuizen hoopvol.

"Je krijgt een mooie grote werkkamer", probeert Kees van Ast. "En als je hem niet groot genoeg vindt breken we een paar muurtjes weg. No problemo in het ATO. Er staat zat leeg."

"En er is genoeg parkeerruimte", zegt Dijkhuizen. "Je kunt altijd je auto kwijt."

"Hmmm", zegt ik.

"Het krachthonk ligt op een steenworp afstand", zegt Bert Speelman, de gevierde rector. "Kun je gratis in. In de baas zijn tijd."

"En als het nou niet lukt?", vraag ik. "Als ik er niks van bak?"

"Dan mag je hoogleraar worden", zegt Speelman.

Even doe ik of ik nadenk. "Jullie zijn keiharde onderhandelaars", zeg ik, "maar ik doe het".

"Yes!", roepen de vier machtigste mannen van Wageningen in koor.

"Hij is erin getrapt!", roept Speelman.

"We hebben iemand van buiten!", juicht Dijkhuizen.

"Geen flauwe rotstukkies meer in de krant!", jubelt Van Ast.

"Willem Koert wordt de nieuwe directeur van de kenniseenheid Voeding", kraai ik, het hardst van allemaal.

15.05.2003