Hadden jullie niet moeten doen

'Maar dat smaakt prima', zegt Alterra-baas Wim van Vierssen verbaasd. 'Naar aardbeitjes.'

'En toch zitten er alle vitamines en mineralen in die een mens op een dag nodig heeft', zegt Kees van Ast. 'In precies de juiste hoeveelheden. Niet te veel en niet te weinig.'

'Goh', zegt Van Vierssen. De manager knijpt zijn ene oog dicht en tuurt met het andere in het potje.

'Hier', zegt Bert Speelman. 'Nog iets. Pak maar uit.'

'Jongens, jongens', zegt Van Vierssen. 'Jullie maken het veel te gek. Wat is dit? Het rammelt.'

'Capsules met essentiële vetzuren', verklapt Van Ast. 'Onmisbaar voor de celmembraan.'

'Klopt, Kees', zegt Speelman. 'Maar wist jij dat ze ook nodig zijn voor de werking van neurotransmitters als serotonine en dopamine?'

'Ik ben stomverbaasd', zegt Van Vierssen. 'Ik had eigenlijk het idee dat ik in jullie ogen alles verkeerd deed.'

'Pardon?', zegt Van Ast.

'Hoe zeg je dat?', zegt Van Vierssen. 'Door al die verhalen over teveel overhead en al die keren dat wij over de begroting gingen en in de rode cijfers kwamen dacht ik bij mezelf: Wim, één dezer dagen staan de heren voor je neus met een onaangename mededeling.'

'Wij?', zegt Speelman.

'Met een onaangename mededeling?', zegt Van Ast.

'En in plaats daarvan spelen jullie Sinterklaas. Wat? Nog een pakje? Nu maken jullie...'

'Niet zeuren', glimlacht Van Ast. 'Uitpakken.'

'Een koptelefoon!', juicht Van Vierssen. 'En wat een origineel model.'

18.11.2004