Deze website gebruikt cookies. Als je wilt weten wat dat zijn, en wat voor consequenties dat heeft, klik dan hier. Als je niets van die cookies moet hebben, klik dan hier.

Opgepoetst | 14-11-2018

Kleine marsknabbels maken minder snel dik

Consumenten die een M&M-versie van een Mars eten worden minder snel dik dan van de traditionele Mars. Tenminste, dat suggereert een Wageningse studie.

'We deden ons experiment met twee uitvoeringen van hetzelfde snoepgoed', vertelt ir. Pascalle Weijzen van de afdeling Humane voeding van Wageningen Universiteit. 'Proefpersonen kregen de ene keer een bord met zes repen, en de andere keer een bord met bijna zeventig kleine versies van de reep, met het formaat van een groot uitgevallen M&M.'

De Wageningers wilden weten van welke uitvoering willekeurige proefpersonen het meest zouden eten: van de repen of de knabbels.

'We vroegen onze proefpersonen om te eten totdat ze aangenaam verzadigd waren', zegt Weijzen. 'De knabbelaars hadden daarvoor minder gram snoepgoed nodig dan de reepeters. Het eten van de knabbels gaat met kleinere happen dan het eten van de repen, waardoor je waarschijnlijk sneller verzadigd raakt. Bovendien zagen we dat de knabbelaars hun snoepgoed eerder niet meer lekker vonden. De verzadigende werking van het eten met kleinere happen is kennelijk groter.'

Weijzen zoekt de oorzaak van de extra verzadigende werking van kleinere happen in de sensorische verzadiging die ontstaat als de hersenen de prikkels van het eten van voedsel verwerken. Als je iets eet in kleinere happen geef je kennelijk je hersenen intensiever prikkels dan als je iets eet in grote hoeveelheden tegelijk.

De meeste proefpersonen aten hun bordje niet leeg. De knabbelaars aten gemiddeld zes gram snoepgoed minder dan de reepeters. Dat komt neer op 26 kilocalorieen. Weijzen: 'Dat lijkt weinig, maar op de lange termijn kan zo'n klein verschil toch helpen om een gezond gewicht te handhaven.'

Of voedingsbedrijven de vetzuchtepidemie kunnen bestrijden door van hun snoepgoed alleen nog maar knabbelversies te maken is met Weijzens studie, die binnenkort verschijnt in Appetite, nog niet aangetoond. 'Onze proefpersonen zaten in een klein kamertje met een bord voor zich naar een witte muur te staren', zegt Weijzen. 'In zo'n omgeving gebeuren in de hersenen misschien volkomen andere dingen dan wanneer je voor de tv zit en een zakje M&M's openscheurt.'

_{Resource, 15 november 2007.}

_{Gemaakt in Kladblok. WordPress is voor mietjes.}