Deze website gebruikt cookies. Als je wilt weten wat dat zijn, en wat voor consequenties dat heeft, klik dan hier. Als je niets van die cookies moet hebben, klik dan hier.

Opgepoetst | 17-12-2018

Lichaam gaat zuiniger om met langzame eiwitten

Het lichaam gaat zuiniger om met eiwitten waarvan de aminozuren geleidelijk vrijkomen. Hoe 'sneller' het eiwit, hoe minder profiteren de spieren van de aminozuren in het eiwit. Dat blijkt uit een Wagenings promotieonderzoek, dat ook interessant is voor krachtsporters.

De darmen splitsen eiwitten in aminozuren. Via het bloed bereiken de aminozuren de lever en de andere weefsels. Voor alle weefsels geldt dat ze niet zijn opgewassen tegen hoge concentraties vrije aminozuren. Om zichzelf te beschermen proberen ze zoveel mogelijk aminozuren weer om te zetten in eiwitten, die niet giftig zijn, en de overblijvende aminozuren te verbranden. De mate waarin het lichaam aminozuren verbrandt wordt hoger naarmate de inname van eiwitten hoger is.

Een andere factor die meespeelt is het type eiwit, ontdekte de Wageninsge fysioloog Jelmer Nolles. Hoe sneller het lichaam een eiwit splitst in aminozuren, hoe meer van die aminozuren worden verbrand, en hoe minder aminozuren het kan gebruiken voor spieropbouw. Langzaam opneembare eiwitten zijn, zeker bij een hoge inname van eiwitten, voor de spieren een betere bron van aminozuren.

'Een eiwit als caseine uit zuivel is bijvoorbeeld een langzaam eiwit', legt Nolles uit. 'Caseine vormt in de maag een wrongel, die in de darmen langzaam oplost.' Eiwitten in eieren zijn ook langzaam, de eiwitten in soja zijn iets sneller. Nog sneller zijn zijn de eiwitten in whey. Het allersnelste zijn de peptides en vrije aminozuren in supplementen.

_{Sport & Fitness, maart 2005.}

_{Gemaakt in Kladblok. WordPress is voor mietjes.}