|
| |
|
| |
|
|
|
Opgepoetst | 26-8-2019
Homeopathie bij dieren
Er is wel degelijk bewijs dat homeopathie bij dieren werkt, zegt het biologische onderzoeksinstituut Louis Bolk Instituut in een recent rapport. Het is alleen bitter weinig. Dat komt omdat wetenschappelijke onderzoekers niet goed weten hoe je homeopathie onderzoekt. Natuurlijk. Geef de wetenschap maar de schuld. Homeopathie is volksverlakkerij waar serieuze wetenschappers hun handen niet aan vuil aan moeten maken. Toch?
Drs Ineke Eijck, dierenarts bij het Praktijkonderzoek Veehouderij, onderdeel van Wageningen UR
"Dat hoor je mij niet zeggen. Als wetenschapper weet ik niet of homeopathie werkt, maar ik kan ook niet zeggen dat het niet werkt.
Verleden jaar hebben we samen met het Louis Bolk onderzoek gedaan naar speendiarree bij biggen. Jonge dieren krijgen daar vaak last van als de boer ze van hun moeder weghaalt. De stress van de scheiding en de nieuwe omgeving en het nieuwe voer kunnen er dan toe leiden dat bacterien de darmwand aantasten en diarree veroorzaken.
Traditionele dierenartsen bestrijden diarree met antibiotica. Wij gebruikten echter homeopathische middelen. Het rekenwerk is nog niet klaar, maar het ziet er niet naar uit dat het niet werkte. Homeopathisch behandelde biggen hadden net zoveel diarree, groeiden net zo hard en gingen net zo vaak dood als dieren die een placebo hadden gekregen.
Toch kan ik niet beweren dat homeopathie niet werkt. We hebben homeopathie niet gebruikt zoals dat volgens de homepathische leer zou moeten. Om te beginnen hebben we de middelen gebruikt toen de biggen al ziek waren. Curatief, heet dat. Een wezenlijk kenmerk van de homeopathische behandeling is juist dat je homeopathie preventief gebruikt.
Wat ik wil zeggen is dat homeopathie een andere manier van denken vergt en dus ook een andere onderzoeksaanpak. In het geval van onderzoek naar speendiarree zou een goede studie er behoorlijk ingewikkeld kunnen uitzien.
In de homeopathie bepaalt bijvoorbeeld niet het symptoom, maar de achterliggende oorzaak welk homeopathisch middel de behandelaar toedient. Biggen kunnen diarree krijgen door verlatingsangst bij het scheiden van de moeder, door verhuisangst, of de stress die komt kijken bij een nieuwe omgeving met andere koppelgenoten. Voor al die angsten zou je een ander homeopathisch middel moeten geven, preventief en niet curatief.
Daarom kan ik me het standpunt van het Louis Bolk Instituut goed voorstellen. Ik geloof dat het goed zou zijn als meer dierwetenschappers zich met homeopathie of andere alternatieve geneeswijzen gingen bezighouden, en proberen te achterhalen wat werkt en wat niet.
Er is behoefte aan zulke onderzoek. Het gebruik van homeopathie door boeren groeit snel, en de onvrede van boeren over de farmacologische middelen ook.
Brussel wil dat biologische boeren alleen in uitzonderlijke situaties gebruik maken van de normale medicijnen, en zegt dat biologische boeren moeten zoeken naar alternatieve behandelwijzen voor ziek vee. De Europese regelgeving en de richtlijnen van SKAL, de organisatie die de kwaliteit van biologische producten controleert, noemen homeopathie als eerste optie.
Er is maar en kleine groep biologische boeren die gelooft in homeopathie of alternatieve geneeswijzen. De meeste veehouders willen er nog niet aan of hebben er negatieve ervaringen mee. Voor een deel komt dat omdat er nog maar weinig kennis over homeopathie bij dieren is. De meeste behandelingen zijn gebaseerd op de toepassing op mensen. Toepassing op dieren is nauwelijks onderzocht, en al helemaal niet als het gaat om dieren in de pluimvee- en varkenshouderij.
Ikzelf werk nu mee aan een onderzoek naar een andere alternatieve behandeling: kruiden. Als dierenarts kan ik me persoonlijk meer voorstellen bij de werkzaamheid van kruiden dan van homeopathie."
Weekblad voor Wageningen UR, 16 januari 2003.