|
|
|
|
Opgepoetst | 15-9-2018
Fatale strategie
Het meest vruchtbare moment van vakantie is terugkomen. Preciezer: het moment dat je in je mailbox en op je favoriete nieuwssites kijkt wat er allemaal is gebeurd toen je weg was. Dat is het moment dat je ontdekt dat de wereld tijdens je afwezigheid gewoon is doorgegaan, en dat je beseft hoe geruststellend onbelangrijk je bent. Doordat je opgeblazen ego krimpt, krijg je tijdelijk bijzondere verstandelijke vermogens. Een paar minuten maar, want een gekrompen ego herstelt zich in een oogwenk. Maar voordat dat gebeurt, kun je zien wat nu echt belangrijk is. En wat niet.
Zo kom ik bij het opruimen van mijn volgelopen inbox bijvoorbeeld het bericht tegen dat volgens een studie van Brand Asset Consult dat 'bewust leven' helemaal de bom is op dit moment. En ik lees dat het natuurvoedingsconcern Wessanen in het tweede kwartaal overtuigender dan verwacht uit de rode cijfers is gekropen.
Hoe sympathiek 'bewust leven' en 'natuurvoeding' ook zijn, ik houd altijd m'n hart vast als ik zulke berichten lees. Ik ben altijd bang dat ze ertoe leiden dat sleutelfiguren gaan roepen dat de voedingsindustrie zich moet gaan richten op kwaliteit, en niet meer op kwantiteit. Hoe logisch en verstandig dat advies ook lijkt, op termijn zal het een fatale strategie blijken te zijn - en niet alleen voor de voedingsindustrie.
De voedselprijzen stijgen. De graanprijs stijgt spectaculair, de prijzen van cacao, koffie, soja, fruit en vlees zitten in de lift. De wereldconsumptie stijgt, en uit de kantoren van de WHO en FAO stromen sombere voorspellingen over de agrarische productie in grote delen van de wereld. Achter de horizon is de nieuwe voedselschaarste in aantocht.
Niet morgen, niet volgend jaar, maar eerder dan we denken zullen we voor onze overleving meer dan ooit afhankelijk zijn van onze efficiente voedingsindustrie, die elke calorie uit bulkstromen perst die er inzit. Voor de verwaarlozing van die technologie ten gunste van welke toegevoegde waarde dan ook zullen we in die niet al te verre toekomst een hoge prijs betalen.
Hee. Wat zie ik daar? Het gaat goed met de Nutritionpoot van DSM. Het bedrijfsresultaat in het eerste halfjaar steeg fors ten opzichte van 2009. Volgens DSM komt dat mede door 'de waarde boven volume-strategie'.
Diepe zucht. Ik ben er even tussenuit, en bij DSM raken ze prompt de kluts kwijt. Het is maar goed dat ik terug ben.
Voedingsmiddelen Industrie, augustus 2010.